Lakierowanie auta zabytkowego

Lakierowanie auta zabytkowego krok po kroku

Renowacja samochodu zabytkowego wymaga właściwego nałożenia powłoki lakierniczej. Czynność tę wykonuje się zupełnie inaczej niż w przypadku standardowego lakierowania współczesnych aut. Moim zadaniem jest bowiem odbudowa, a nie naprawa. Mamy tu do czynienia ze starymi elementami, które nie są fabrycznie przygotowane do aplikacji podkładu, a dodatkowo znajdują się na nich liczne mikropęknięcia. Dlatego renowacja auta zabytkowego wymaga zarówno odpowiedniego przygotowania powierzchni, jak i doboru materiału.

Fundament

Dostępne na rynku produkty, przeznaczone do naprawy samochodów powypadkowych, nie są odpowiednie do pracy ze starymi pojazdami. Przede wszystkim dlatego, że nie wnikają do wspomnianych mikropęknięć.

Powłoka lakiernicza przy renowacji samochodu zabytkowego powinna obejmować: podkład epoksydowy, którego zadaniem jest zabezpieczenie blachy, szpachlówki poliestrowe, służące do wyprowadzania linii podwozia, szpachlówkę natryskową lub podkład poliestrowy, które ułatwiają profilowanie karoserii, podkład epoksydowy, będący izolatorem, podkład akrylowy, stanowiący tło pod kolor, warstwę koloru oraz lakier bezbarwny bądź 2K.

Etapy lakierowania

Pierwszym etapem lakierowania samochodu zabytkowego jest odtłuszczenie powierzchni auta, do czego wykorzystujemy specjalne zmywacze silikonowe. Następnie przystępuje do stworzenia odpowiedniego fundamentu lakierniczego, odpowiadającego za efekt wizualny oraz ochronę antykorozyjną. Rekomendowany jest tu fundament epoksydowy, zawierający w swoim składzie żywicę epoksydową klasy VHS.

Pierwszą warstwę należy nałożyć tak, aby powłoka po utwardzeniu miała grubość nie mniejszą niż 80-100 mikronów. Kolejnym etapem jest wyprowadzenie pierwotnych linii samochodu poprzez zastosowanie materiałów poliestrowych. Trzeba tu zachować szczególną ostrożność i wykazać się dużą precyzją, ponieważ poliestry mają tendencję do wchłaniania wilgoci i rozcieńczalników. Dlatego dostęp wilgoci należy ograniczyć do minimum.

Rodzaje szpachlówek

Podczas renowacji wykorzystuje trzy rodzaje szpachlówek. Pierwszą z nich jest szpachlówka z krótkim włóknem szklanym z domieszką elastycznych żywic, dopasowujących się do elastyczności auta. Stosuje ją w punktach łączeń oraz dużych ubytków i wgłębień. Drugą jest szpachlówka z pyłem aluminiowym, którą stosuje na pokrywę silnika i dach pojazdu. Są to miejsca najbardziej narażone na oddziaływanie wysokich temperatur. Trzecią jest zaś szpachlówka Blue Light. Używam jej do wykończenia i wyprofilowania linii pojazdu.

Linie pojazdu profiluje również poprzez wykorzystanie szpachlówek natryskowych lub podkładów poliestrowych. W przypadku szpachlówek natryskowych proces skurczu, zwanego powszechnie siadaniem jest znacznie mniejszy, niż w przypadku zastosowania podkładów akrylowych. Co więcej, jest ona znacznie twardsza, a co za tym idzie, o wiele bardziej stabilna, co ma duże znaczenie podczas wyprowadzania linii.

Po wyprowadzeniu linii nadwozia przeprowadzam izolację poliestrów. Stosuje w tym celu podkład epoksydowy, którego grubość mieści się w przedziale od 30 do 50 mikronów. Dzięki temu rozcieńczalniki z górnych warstw nie przedostaną się w dół powłoki lakierniczej.

Dobieranie lakieru

Bardzo duże znaczenie podczas renowacji samochodu zabytkowego ma odpowiedni dobór lakieru. Gdy wyprowadzone zostaną linie nadwozia, przechodzę do tworzenia efektu dekoracyjnego. Etap ten rozpoczynam od zastosowania podkładu akrylowego, służącego do stworzenia powłoki pod kolor lakieru. Nakładam dwie warstwy, które w żaden sposób nie wpływają na profilowanie końcowe linii, a następnie odpowiednio je szlifujemy.

Następnie zajmuję się kolorem auta. Tu kluczowe znaczenie ma właściwe dobranie lakieru. Jego kolor musi być zgodny z marką i modelem pojazdu, a nie bez znaczenia jest także epoka, z której on pochodzi. Samochód zawsze będzie się najlepiej prezentował dokładnie w takim odcieniu, w jakim opuścił fabrykę.

W przypadku ciemnych kolorów dobrze sprawdza się dawna technologia dwu-komponentowa. Należy się jednak liczyć przy jej zastosowaniu z niską trwałością kolorystyczną UV.

Polecanym przeze mnie rozwiązaniem, jest stosowanie lakieru bezbarwnego na lakier akrylowy. Przy jasnych kolorach solidowych, rekomendujemy technologię baza plus lakier, która dobrze sprawdza się również przy odcieniach metalicznych i perłowych.

W grupie wykorzystywanych przeze mnie lakierów bezbarwnych znajdują się materiały klasy HS oraz klasy VHS. Aby uzyskać tzw. efekt lustra, wskazany jest lakier pierwszej ze wspomnianych klas, czyli HS.

Wykończenie

Dla efektu końcowego bardzo duże znaczenie ma również sposób polerowania lakieru. W przypadku zastosowania lakieru bezbarwnego nie może zostać wówczas naruszona pierwsza jego warstwa, która pełni funkcję ochronną. Dlatego polerowanie staram się ograniczać do niezbędnego minimum.

Udostępnij :